In maart van dit jaar was het dan eindelijk zover. We gingen verhuizen. En dit was best wel een stap want we gingen van een vrij rustig dorp naar het centrum van de stad. Voor ons, maar voor de katten ook een hele onderneming.
De weken voor de verhuizing waren we natuurlijk al druk bezig met het inpakken van dozen. Die konden gelukkig op een logeerkamer staan, want een huis vol dozen is niet echt relaxed. Ook voor de katten zou dit erg stressvol zijn geweest. Nu zie ik je denken 🤔, katten houden toch van dozen? En dat is helemaal waar. Maar een kamer vol dozen is anders. Katten houden niet van verandering, en als er elke dag dozen bij komen, en alle drukte eromheen, daar worden de meeste katten niet happy van.
De dag voor de verhuizing moest het spul natuurlijk ook uit de kasten in de kamer, dus toen werd het een ander verhaal, maar dit bewaarden we voor het laatste moment. Ook voor onszelf, zodat we daar in ieder geval nog lekker ontspannen konden zitten.
De dag van de verhuizing
Het verhuisbedrijf zou al vroeg voor de deur staan, dus dat werd vroeg uit bed. Toen ik beneden kwam liepen de katten al naar de bijkeuken, helemaal in de startblokken om naar buiten te gaan. Helaas, dat ging niet meer gebeuren. Ik kon er niet op vertrouwen dat de katten halverwege de dag weer binnen zouden komen. Helemaal niet als daar allemaal mensen rondliepen van het verhuisbedrijf en de kamer misschien al leeg zou zijn. Het leek ons verstandiger om de katten die dag in een aparte kamer te zetten waar verder niemand kwam. Zo konden ze niet ontsnappen en dit was voor hun ook rustiger. Voor de verhuizers had ik een briefje op de deur geplakt dat de deur dicht moest blijven.
De manden, water, voerbakjes, speeltjes en de kattenbak had ik al in die kamer neergezet. Eerst liepen ze nieuwsgierig rond en vonden ze het wel prima. Maar toen ze er wat langer waren hoorde ik ze al miauwen. Uiteindelijk gaven ze het op en gingen ze lekker in de mand liggen. De rest van de dag ging prima.
Halverwege de dag zat de hele inboedel in de verhuiswagens. Tijd om naar de nieuwe woning te gaan. Voordat we vertrokken ging onze dochter nog even naar de katten om met ze te spelen en te kijken of alles goed ging. Ze zouden nu de rest van de middag alleen zijn, want wij gingen naar het nieuwe huis om daar alles naartoe te brengen en alvast wat in te richten. Dit leek ons beter dan dat we ze direct mee naar het nieuwe huis zouden nemen. Wij zouden ze daar op dat moment geen aandacht kunnen geven en het zou alles alleen nog maar stressvoller maken.
Om een uur of 6 stonden de grote dingen wel redelijk op zijn plek. Tijd om de katten op te halen. Ik kon niet wachten om ze mee te nemen naar het nieuwe huis. Maar goed, ze moesten eerst nog in de reismand. Wat een gedoe is dat altijd. Loki en Nova doen meestal niet zo moeilijk, maar Daisy krijgen we er met geen mogelijkheid in. Toen dat eindelijk was gelukt snel de auto in. Ook dat is niet leuk. Bange kopjes en doordringend gemiauw. Wat gebeurt er toch allemaal? Ik vond het zo zielig. Het was ongeveer 20 minuten rijden, maar ik kan je wel zeggen dat dat 20 lange minuten waren.
Aankomst nieuwe woning
Na 20 minuten kwamen we dan eindelijk aan bij de nieuwe woning. In de kamer stonden alle spullen die we in ons ouden huis ook hadden staan. Geen nieuwe meubels waar ze aan zouden moeten wennen, maar gewoon hetzelfde spul waar dus ook dezelfde geur nog aan zat. Dan zou het ook allemaal wel meevallen toch? Nou, nee…
De reisboxen hebben we in de kamer opengezet zodat ze er uit konden komen wanneer zij daar klaar voor waren. Loki en Nova waren erg nieuwsgierig dus die waren er na 10 minuten wel uit, maar kropen direct onder de bank. Daisy is wel 2 uren in de box blijven zitten. Een paar keer deed ze een poging om eruit te gaan, maar na een paar stapjes buiten de box draaide ze al om en ging ze er weer in zitten. Uiteindelijk konden we haar eruit lokken, maar toen verdween ook zij onder de bank.
Nova en Loki liepen al vrij snel rond in de kamer, maar Daisy heeft 2 dagen alleen maar onder die bank gezeten. Zo nu en dan kwam ze er even onder vandaan om wat te eten en te drinken, maar daar bleef het bij. Wat waren we blij toen ze op dag 3 de kamer begon te verkennen en weer aandacht van ons wilde. Vanaf dat moment ging het elke dag wat beter.
Alles is goed gekomen
Inmiddels zijn ze helemaal gewend aan hun nieuwe plekje. Gelukkig hebben ze in huis genoeg ruimte en we hebben ook nog een grote tuin, dus ze gaan inmiddels ook alweer naar buiten. Al heeft dat wel maanden geduurd voordat ik dat aandurfde. Het is natuurlijk sowieso verstandig om katten eerst te laten wennen aan een nieuwe plek voordat je ze naar buiten laat, maar in ons geval duurde dat gewoon wat langer 😬.
We woonden in een rustig dorp waar ze behoorlijk wat ruimte om zich heen hadden. Vaak waren ze in de achtertuin, maar ook in de straat en in de weilanden vlak achter ons huis. Nu wonen we in het centrum van de stad. Een heel stuk drukker en gevaarlijker. Gelukkig blijven ze vooral in de achtertuin en zijn ze nooit ver weg. Het is allemaal goed gekomen.
Nog even kort samengevat, waar moet je aan denken tijdens de verhuizing met je kat(ten)
- Zet je kat de dag van verhuizing in een aparte kamer waar de verhuizers niet hoeven te komen. Zorg ervoor dat de deur en het raam dichtblijven.
- Zorg ervoor dat alles in die kamer aanwezig is zoals drink- en voerbakje, mand, speeltjes en een kattenbak.
- Laat je kat rustig kennismaken met het nieuwe huis. De woonkamer is eerst echt wel voldoende. Dat zijn al genoeg indrukken. De rest van het huis kan later wel.
- Probeer zelf zoveel mogelijk rust uit te stralen. Als jij ontspannen bent dan geef je je kat het signaal dat het veilig is.
- Controleer of alle deuren en ramen gesloten zijn zodat ze geen mogelijkheid hebben om te ontsnappen.
- Houd je kat in ieder geval een paar weken binnen om te wennen aan de nieuwe omgeving. Als je kat te snel naar buiten gaat loop je de kans dat hij/zij terugloopt naar het oude huis.
Ben jij al eens verhuisd met je katten en hoe ging dat toen?
Geef een reactie