Eergister was het dan zover. De dag dat we Loki bij de dierenarts moesten brengen waar hij zou worden gecastreerd. De castratie van een kat vind ik zo zielig, maar het is toch iets wat moest gebeuren. Niet alleen omdat we hier thuis een poesje hebben rondlopen wat zwanger zou kunnen raken, ik wil ook niet dat Loki ander poezen uit de buurt bezwangerd. Er lopen al genoeg katten rond zonder huisje en ik wil daar niet aan bijdragen.
Dekgedrag bij kat
Toen we Loki hadden opgehaald bij het asiel werd er direct een afspraak gemaakt voor de ‘neutralisatie’ zoals ze dat noemen. De afspraak was gemaakt voor januari 2021 dus dat zou nog wel even duren. Toch begon ik te twijfelen of dat niet veel te laat zou zijn. De reden? Loki zat de hele dag door bovenop Nova waarbij hij steeds in haar nek zat te bijten. Wat was dit nou weer? Ik had echt geen idee maar het leek wel op dekgedrag. En dat bleek het ook te zijn. Een kater die een poes dekt gaat op haar rug zitten en bijt in haar nek om haar te fixeren. Uiteraard is Loki daar op dit moment nog wat te jong voor, maar hij was in ieder geval al druk aan het oefenen ๐.
Aangezien Loki gevaccineerd moest worden leek me dit een goed moment om toch maar even aan de dierenarts te vragen hoe dit precies zat, en of januari niet veel te laat zou zijn. De dierenarts bekeek hem even en zei dat het inderdaad verstandiger was om de castratie eerder te doen.
We weten natuurlijk niet zeker wat de leeftijd van Loki precies is. De schatting was dat hij eind mei/begin juni is geboren. Maar omdat hij ook erg vermagerd was toen hij werd gevonden is dat moeilijk te zeggen. Zijn ballen waren volgens haar in ieder geval best groot ๐ณ en hij zat ook al bijna op het goede gewicht. Een kater moet in ieder geval 2 kilo zwaar zijn voor deze operatie. In de 3 weken die we voorruit planden zou Loki zeker op het goede gewicht zitten.
Dinsdag was dรจ dag. Loki mocht vanaf maandag 18.00 uur geen eten meer hebben, alleen nog water. Dit was best even lastig aangezien we nog twee katten in huis rond hebben lopen die natuurlijk wel mochten eten. Het was dan ook nodig om Loki even apart te zetten en de andere katten te laten eten. Daarna heb ik de voedselbakjes allemaal maar opgeruimd terwijl ze nog niet leeg waren. Even solidair zijn met z’n allen.
De dag van de castratie
Dinsdagochtend moesten we rond 9.00 in het asiel zijn, waar de castratie door de dierenarts werd uitgevoerd. Ik kon Loki achterlaten en kon hem vanaf 15.30 weer ophalen. Het spookte de hele dag wat door mijn hoofd. Zou hij pijn hebben? En wat ging er nu precies gebeuren? Ik dacht dat ze misschien iets door zouden snijden ofzo, maar toen ik hem ophaalde bleek dat ze zijn ballen volledig hadden verwijderd. Er zat nu alleen een zielig knoopje ๐ซ.
Loki was nog een beetje wiebelig op zijn benen vanwege de narcose, maar zag er verder goed uit. Het advies was om hem nog geen eten te geven omdat hij dan misselijk kon worden. Pas aan het eind van de avond mochten we hem wat geven als hij heel erg hongerig leek. Nou, die avond duurde lang zeg. Hij zat op een gegeven moment zo te miauwen dat we om 8 uur zoiets hadden van, kom maar hier. Ga maar lekker eten. Hij was ook alweer ouderwets aan het ouwehoeren met Nova en het leek net of was er niks gebeurt. We zijn nu een paar dagen verder en hij gedraagt zich niet anders dan anders. De castratie viel uiteindelijk dus reuze mee!
Geef een reactie